Al bijna 3 weken ter plaatse...

Weer eens een blogberichtje, zodat goed op de hoogte zijn van alle dingen die ik hier meemaak!!

Zondag was het Lise haar verjaardag. Ik ben erg vroeg opgestaan zodat ik samen met Fé (een andere stagaire hier) naar de bakker kon, voor een verassings-ontbijt-op-bed! :) Elk uur gaven we haar ook een klein cadeautje, beginnend met een Belgisch stuk chocolade en eindigend met een Senegalese 'hoofddoek'. Alé geen echte hoofddoek, maar zo'n doekje om te beschermen tegen de zon.

We zijn dan ook naar een privé-strandje gegaan. Daar wast echt wel mooi, mooi strand, geen afval en mooi water. Dat deed wel eens deugd, even uit de drukte van Pikine. Al moet ik eerlijk gezegd toegeven dat ik nog van die drukte ga houden... Alé, zo al die mensen die je aanspreken, soms is dat vervelend, maar het is soms ook wel leuk, je bent hier echt nooit alleen... Ook wonen heel veel mensen van het TFC -project hier in de buurt, daar mogen we dan regelmatig langsgaan an dat is echt fijn.

Maandag waren we de hele dag bezig voor het project, we hebben lang vergaderd en deden mee aan de huiswerkbegeleiding, daar heb ik mij even naast een jongen gezet en hem geholpen met de wiskunde-oefeningen. Ik merkte dat hij het erg moeilijk had met de oefeningen en eigenlijk hoofdzakelijk bij zijn buur keek voor de antwoorden. Ik ben dan maar aan de slag gegaan met het tellen van propjes zakdoeken (het enige wat ik in mijn directe omgeving vond).

Ik kreeg dan een compliment van onze leerkracht dat ik een goede leerkracht zou zijn, en dat is wel leuk om horen!

Voor de res heb ik niet zo veel te vertellen, alleen dat ik soms een beetje 'ambetant' ben op onze Bonne. Een bonne is een soort van diesntmeid, die hier het huis kuist, de was doet, helpt met koken,... Ze snapt echter niet helemaal het nut van toiletpapier (ze gebruiken dat hier niet) dus smijt ze dat van ons steeds weg als we het laten staan in de badkamer..) Best een beetje vervelend dus, ook vooral het feit dat ik het haar maar niet kan uitleggen, ze snapt me echt amper, en ik spreek nog geen Wolofs dus is er toch wat msicommunicatie, maar bon, dat zal nog wel beteren :)

Als laatste nog even een samenvatiing: alles gaat hier goed!

Tot de volgende!! xx

Het komt..

Hallo allemaal!!

Vandaag ben ik best wel goed gezind! Maar vooraleer ik vertel hoe dat komt, maak ik een klein weekoverzichtje!

Dinsdag had ik een moeilijkere dag. We werkten de hele dag aan ons eindwerk. Dit was zeker nodig en nuttig, maar het gaf me ook de tijd om té veel te denken aan het thuisfront en dat zorgde voor een iets minder vrolijke Gina. Tegen de avond wouden we dan een wandelingetje maken, een rustig wandelingtje om even de gedachten te verzetten. Een rustige wandeling in combinatie met Pikine gaat echter niet samen. We werden haast meteen aangesproken door vele schoolkinderen die net uitgelaten de schoolbanken hadden verlaten. Na 10 minuutjes stonden we dus al weer thuis, uitgeput van alle drukte!

Woensdag was dan weer een veel betere dag! We gingen naar de huiswerkbegeleiding, waar we, in afwachting van de leerkracht, met enkele kinderen wat konden babbelen en een kleine spelletje speelden. Ik vond het erg fijn om bezig te kunnen zijn met hen en probeerde om ook zo goed mogleijk te helpen bij het huiswerk en de lessen zelf. Toen kwamen we echter tot een iet sminder fijne vaststelling, met name dat de leerkracht van de huiswerkbegeleiding dacht dat wij zelf ook echt leerkracht zijn en Frans en wiskunde kunnen geven. Dat is echter helemaal niet het geval, gelukkig kregen we dit uitgelegd, en is er toch ook zeker genoeg te doen voor een Ortho-student!

Donderdag konden we nog eens even de toerist uithangen! We namen de boot naar île de Gorée, die vertrok om 10 uur. Toen we om 9u58 nog in de taxi zaten, begonnen we toch wat te stressen, maar we kwamen toch op tijd en merkten dat de klok op de boot haast een kwartier te laat stond, achja, het Senegalees ritme dan maar hé ;)

île de Gorée vond ik erg mooi om te bezoeken, het was de moeite! Er waren wel erg veel vrouwen die allemaal kettingen kwamen verkopen en die zich natuurlijk als een bende aasgieren storten op toeristen als ons (die in dit seizoen maar schaars zijn). Maar ik leerde afdingen, dus het was zeker een leerrijke ervaring

Gisteren was het dan even een raar dagje, vandaag was het een grote opendeurdag en blijkbaar moesten heel veel dingen gisterenavond nog geregeld worden. Ik dacht bij mezelf dat het nooit geregeld zou geraken en het allemaal in duigen zou vallen, maar niets was minder waar. Voor mij was dat echt wel een verschil, in België is alles van weken op voorhand geregeld en hier is alles 'last-minute'. En toch kwam alles in orde, en dat maakt dat ik vandaag zo blij ben!

Ik heb echt het gevoel dat ik vandaag iets heb kunnen bijdragen aan de opendeurdag, al was het maar dat we de enige waren die er op het afgeproken uur stonden en zodanig al konden beginnen met de banken te verzetten en het klaslokaaltje op te kuisen! Tijdens de uitreiking van de prijzen voor de kinderen met de beste punten en de kinderen die huiswerkbegeleiding volgen, zag ik al die vrolijke gezichtjes en die maakten ook mij erg blij! Na de uitreiking maakte ik ook nog wat beter kennis met de opvoedster met die ik samen de gezinnen zal bezoeken en werd ik ook al voorgesteld aan een aantal moeders. Die praatten voor Wolof, dus wat wordt nog een uitdaging, maar ik zie het zeker zitten! Ik vind het fantastisch dat de ouders zo betrokken wordne bij dit project en kijk ernaar uit om er nog meer over te weten te komen en er echt aan deel te nemen.

De moeders bedankten mij ook voor mijn hulp, al voelde dat onwennig aan, omdat ik helemaal nog niet zoveel gedaan heb in het project. Het is alvast wel een enorme stimulans en het maakt me blij!!

Ziezo, nu weten jullie weer hoe ik deze week heb doorgebracht!

Vele warme, zonnige, lichtjes gebruinde groetjes!!

Gina x

Vogels, overal VOGELS!

Beste bloglezer, indien u het nog niet wist: ik ben bang voor vogels! U moet ook weten dat Senegal een perfect land is voor de ornitholoog! Overal waar ik ga, zie ik vogels! Maar misschien zal ik hier mijn angst wel overwinnen!

Over deze angst heb ik nog een grappig verhaaltje! Ik was vrijdag aan één van voetbaltrainers aan het uitleggen dat ik ben ban van vogels omdat ik ooit aangevallen was door 'une poulet'. Nu moet je weten dat de benaming 'une poulet' hier enkel gebruikt wordt voor een dode kip die je kan opeten. Een levende kip is 'une poele', maar ja, dat wist ik dus niet, dus dacht hij dat ik aangevallen was door een stuk kip... Een grappig misverstandje dus!

Het weekend was best wel fijn! Vrijdag begonnen we met een bezoekje aan het sociaal centrum, waar er echter weinig volk was, aangezien men al voorbereidingen aan het treffen was voor de feestdag zaterdag. We bezochten dan een plaatselijk schooltje en het ziekenhuis, al moeten we dat laatste nog wel een beter gaan bekijken als iemand ons kan rondleiden!

Zaterdag gingen we naar point des Almadies, meer bepaald hotel des Almadies, niet dat we daar gingen overnachten ofzo, maar het was wel eens speciaals om te zien, vooral het privé-strand, dat was echt het mooiste strand dat ik al zag in Dakar (er stonden vuilbakken!!).

'S avonds hebben we croque-monsieurs gemaakt, met sla en tomaten, want we hadden echt eens zin in groentjes! Hier wordt namelijk erg vettig gegeten, veel frieten, olie, ajuin, brood... En ik die hoopte wat te vermageren... Niet dus!!

Zondag begon ik de dag met een stuk brood moet boerinneke-choco! Njam Njam, zondag is boerinnekechoco-dag! We bezochten ook Ile de Ngor, samen met de groep van 1N4D, die ginds gingen vergaderen. Het was een erg mooi, klein en gezellig eilandje, met mooie kliffen. Ik vind het echt prachtig om te zien hoe die krachtige golven tegen de stenen omhoog sloegen... Echt eventjes uitwaaien, ver weg van de uitlaatgassen! Het was wel enorm koud, met al die wind, en ik had een korte broek aangedaan,... Afzien dus!!

Vandaag dacht ik dan ook; ik doe een lange broek aan... Maar helaas, vandaag was het echt warm, zeker 30°... Vandaag heb ik dus zeker een kleurtje gepakt! :) Alé toch op mijn schouders, want ik had dus een lange broek aan! :) We zijn vandaag de uitnodigingen voor de grote opendeur-dag van TFC gaan afprinten op de universiteit van Dakar. Lees de vorige zin als: We hebben 3 à 4 uur gewacht op de universiteit van Dakar, tot de helft van onze uitnodigingen waren afgeprint. Gelukkig kregen we van iemand hier een rondleiding en zo konden we de aula's hier eens zien. Het is best een grote universiteit, zo'n 26 000 studenten, verdeeld over alle verschillende compartimenten. Het was dus zeker eens interessant om te zien hoe zo'n unief eruit zit... Momenteel zijn er echter wel wat problemen, de studenten hebben al lang (langer dan een maand) geen les meer gehad omdat de leraars staken. Daarom ook dat de studenten zo erg betrokken waren bij de rellen hier. Die rellen zijn trouwens bijna opgelost, denk ik toch! :)

Verder hebben we vandaag ook eens echt Dakar-centrum gezien... wel imposant en een groot verschil met Pikine. Overal verharde wegen, grote gebouwen én nog dubbel zoveel bedelaars en verkopers die je langs alle kanten aanklampen. Dat is toch echt wel wennen hoor! Zeker omdat we nu eenmaal niet kunnen verbergen dat we 'Toebabs' (blanken) zijn en de mensen van ons verwachten dat we superveel geld hebben.

Het voordeel van Dakar-centrum is dat je véél winkeltjes hebt... Ik heb alvast mijn Senegalese handtas en porte-feuille gekocht! Hoera, al een stap dichter bij de integratie! :)

Na onze aankopen, gingen we terug by Taxi, zoals vaak... Dat is toch echt wel zotjes hoor, hoe ze hier rijden. De mensen lopen hier zomaar over de autosnelweg, trekken soms gewoon jouw deur open omdat ze mee willen rijden, lopen hier langs de kant van de weg vanalles te verkopen,... Vanalles te zien dus! Al is de taxi op zich ook al een bron van amusement... Werken de ramen? Blijft de deur dicht? Zijn er spiegels? Branden de lichten? Is er ne gordel? Meestal is 'nee' het antwoord op al deze vragen...

Maar bon, nu ga'k eens verder doen... Mijn kleertjes laten weken om morgen met de hand te wassen!! Slaapwel België!

X Gina

De eerste week...

Ik hoor het velen al zeggen, tiens, die heeft veel internet... Ja hoor! Ons gastgezin heeft Wi-Fi geïnstalleerd voor ons, dus een dikke merci aan hen! :D

Momenteel hebben we ook nog veel tijd om op internet te zitten want we hebben nog niet echt een ritme gevonden voor onze stage hier... We hebben onze voetballertjes al aan het werk gezien en we zijn al bij één gezin thuis gegaan én volgden al wat huiswerkbegeleiding enz, maar er moet nog wat structuur inkomen.

Vanaf gisteren zijn die van 1N4D ook naar hier gekomen, dat is de Belgische koepelorganisatie die investeert in de projecten hier. Best wel interessant om ook eens de economische kant van de zaak te kunnen bekijken...

Met hen zijn we gisteren gaan eten... En zagen we voor de eerste maal de zee! Eindelijk! :) Dat deed echt deugd! Eens een beetje uit de 'vuile stad' zijn. Hiernet passeerde de vuilkar nog, dat is hier best grappig! De vuilkar komt nooit op een zelfde moment maar die begint gewoon heel erg te toeteren, en dan lopen alle mensen naar buiten om hun vuil erin te gaan kappen. Tis iets speciaals...

Verder is ons gastgezin echt supervriendelijk! :) Een heel lieve vrouw en een vriendelijke man... Hij heeft in Europa gewoond (in Frankrijk) en dat zorgt ervoor dat hij wel wat meer begrip heeft voor privacy enzo, wat hier bij de andere Senegalezen soms zoek is...

Maar int algemeen vind ik dat we hier echt, binnen het project, geweldig onthaald zijn... Tzijn stuk voor stuk gedreven mensen die openstaan voor ons als stagaire en dat is een erg fijn gevoel! :)

Nu gaan we nog wat verderop ontdekking in Pikine en straks opnieuw huiswerkbegeleiding!

X Gina

Deze dagen...

Hallow hallow!

Mischien hebben sommigen van jullie iets gehoord over rellen in Dakar. Wij sliepen die nacht in ons gezin in Pikine en hebben er maar weinig van gemerkt. Toch werden er voorzorgen genomen en verhuisden we voor 2 nachtjes in Mariste, samen met Griet en een andere studente die nu is toegekomen.

Vandaag maakten we kennis met onze voetballertjes! Alle kinderen (150) waren aan het trainen. Het was wel fijn om te zien hoe de trainers met deze gasten bezig zijn. Al zullen we de werking nog veel beter leren kennen de komende weken.

We volgden ook onze eerste 'team'vergadering omtrent een opendeurdag dat men wil houden om de ouders en een aantal andere belangrijke personen kennis te laten maken met het project. Deze opendeurdag lijkt me heel belangrijk voor het project. Wij hebben ondertussen ook onze taak gekregen. We zullen namelijk de gasten telkens vergezellen wanneer ze van de ene oefening doorschuiven naar de andere oefening. Al leg ik het nu makkelijker uit dan dat het waarschijnlijk al zijn. Vooral ook de taalbarrière zal merkbaar zijn aangezien er dan kindjes zullen zijn vanaf 6 jaar en de meeste kinderen pas vanaf hun 12 meer Frans kennen.

Nu ik het toch heb over de Franse taal wil ik toch even zeggen dat ik merk dat het wel, bij mondjesmaat, beter gaat, al blijft het voor mij toch moeilijk om me zomaar tussen een gesprek te mengen omdat ik wat bang ben dat ze me helemaal niet verstaan. Ik hoop dat dit snel betert, want het is niet altijd even fijn, omdat ik wel iets wil zeggen, maar het er moeilijk mee heb, achja, ik ga zeker proberen om gesprekken niet uit de weg te gaan, enkel zo kan ik het leren natuurlijk!

Verder wil ik hier ook nog iets vertellen om jullie jaloers te maken: Ik ben vanaf de eerste dag verbrand en het is hier zo'n 30 graden... Hmm heerlijk genieten dus! :D

Ook over het eten wil ik even iets zeggen: 's Middags eten we hier vaak rijst met vlees(kip, vis, rundsvlees). We eten dan samen uit een grote pot en eten met een lepel. Maar ik hoop daar binnekort eens een fotootje van te kunnen trekken en dan begrijpen jullie beter wat ik bedoel!

Maar nu ga'k jullie laten, zondag is een 'chill' dag, ook voor ons!! :D

Dus: Tot de volgende!!

Aankomst @ Dakar

Gisteren was een erg lange dag, vol wachtrijen.

Eerst lootsten we onszelf doorheen de gigantische luchthaven van Zaventem, die ik voordien nog nooit van binnen gezien had. Eens op het vliegtuig zagen we al wat van Afrika vanuit de lucht, het zag er zanderig uit...

Toen ons vliegtuig landde, was de avond al gevallen over Senegal. Natuurlijk moesten we eerst lang wachten alvorens onze bagage te kunnen oppikken, maar die kwam dan uiteindelijk van de band gerold, hoera! Wat waren we blij.

Daaran werden we opgewacht door Alia en Griet. Alia is de contactpersoon van 1N4D en Griet is een Belgische vrijwilligster die hier al is vanaf september. Het was wel fijn om opgewacht te worden door hen, want anders zouden we hier maar wat verloren lopen.

De weg naar onze verblijfplaats van de eerste nacht was, hoe moet ik dat zeggen, raar. Iedereen loopt hier zomaar over straat en de auto's stoppen er helemaal niet voor. Langs de kant van de straten was het vrij levendig, al zijn er hier wat problemen met de bedeling van benzine in het land. De chauffeurs die de benzine vervoeren, werken niet en dat zorgt voor een ietwat andere sfeer.

We installeerden ons dan in de kamer van Griet, waar we onze eerste nacht doorbrachten. Veel heb ik echter niet geslapen want je hoort hier vanalles 's nachts en daar moet je wat aan wennen natuurlijk.

Deze ochtend maakten we al kennis met de equipe van 1ND4. En dat zullen we de gehele dag nog doen. Vanavond zullen we ook naar ons gastgezin gaan in Pikine.

Later dus meer over ons gastgezin!

Vele warme groetjes vanuit Senegal!

x Gina

Nog één week!

Binnen één weekje zijn we weg!

Het is allemaal superspannend! De valies is al voor een groot deel gemaakt, maar er komen nog elke dag dingen bij die ik wil meenemen en dat zorgt toch wel voor een probleem... Achjah! Dan maar een t-shirt minder meenemen!

Ik wou nog eventjes iedereen bedanken die van Lise en mij wafels heeft gekocht want wij hebben in totaal zo'n 350 euro ingezameld voor ons project!! En dat is dus fantastisch nieuws!!

We hebben al een aantal leuke gezelschapsspelletjes aangekocht en voor de rest gaan we in Senegal zelf kijken hoe we het geld het beste kunnen besteden zodat de jongeren uit het project er ten volle kunnen van genieten!

Dus nogmaals een dikke dankuwel en vanaf volgende week kan je hier meer lezen over onze eerste avonturen ginds!

Groetjes Gina