Gina op stage in Senegal

Het komt..

Hallo allemaal!!

Vandaag ben ik best wel goed gezind! Maar vooraleer ik vertel hoe dat komt, maak ik een klein weekoverzichtje!

Dinsdag had ik een moeilijkere dag. We werkten de hele dag aan ons eindwerk. Dit was zeker nodig en nuttig, maar het gaf me ook de tijd om té veel te denken aan het thuisfront en dat zorgde voor een iets minder vrolijke Gina. Tegen de avond wouden we dan een wandelingetje maken, een rustig wandelingtje om even de gedachten te verzetten. Een rustige wandeling in combinatie met Pikine gaat echter niet samen. We werden haast meteen aangesproken door vele schoolkinderen die net uitgelaten de schoolbanken hadden verlaten. Na 10 minuutjes stonden we dus al weer thuis, uitgeput van alle drukte!

Woensdag was dan weer een veel betere dag! We gingen naar de huiswerkbegeleiding, waar we, in afwachting van de leerkracht, met enkele kinderen wat konden babbelen en een kleine spelletje speelden. Ik vond het erg fijn om bezig te kunnen zijn met hen en probeerde om ook zo goed mogleijk te helpen bij het huiswerk en de lessen zelf. Toen kwamen we echter tot een iet sminder fijne vaststelling, met name dat de leerkracht van de huiswerkbegeleiding dacht dat wij zelf ook echt leerkracht zijn en Frans en wiskunde kunnen geven. Dat is echter helemaal niet het geval, gelukkig kregen we dit uitgelegd, en is er toch ook zeker genoeg te doen voor een Ortho-student!

Donderdag konden we nog eens even de toerist uithangen! We namen de boot naar île de Gorée, die vertrok om 10 uur. Toen we om 9u58 nog in de taxi zaten, begonnen we toch wat te stressen, maar we kwamen toch op tijd en merkten dat de klok op de boot haast een kwartier te laat stond, achja, het Senegalees ritme dan maar hé ;)

île de Gorée vond ik erg mooi om te bezoeken, het was de moeite! Er waren wel erg veel vrouwen die allemaal kettingen kwamen verkopen en die zich natuurlijk als een bende aasgieren storten op toeristen als ons (die in dit seizoen maar schaars zijn). Maar ik leerde afdingen, dus het was zeker een leerrijke ervaring

Wink
.

Gisteren was het dan even een raar dagje, vandaag was het een grote opendeurdag en blijkbaar moesten heel veel dingen gisterenavond nog geregeld worden. Ik dacht bij mezelf dat het nooit geregeld zou geraken en het allemaal in duigen zou vallen, maar niets was minder waar. Voor mij was dat echt wel een verschil, in België is alles van weken op voorhand geregeld en hier is alles 'last-minute'. En toch kwam alles in orde, en dat maakt dat ik vandaag zo blij ben!

Ik heb echt het gevoel dat ik vandaag iets heb kunnen bijdragen aan de opendeurdag, al was het maar dat we de enige waren die er op het afgeproken uur stonden en zodanig al konden beginnen met de banken te verzetten en het klaslokaaltje op te kuisen! Tijdens de uitreiking van de prijzen voor de kinderen met de beste punten en de kinderen die huiswerkbegeleiding volgen, zag ik al die vrolijke gezichtjes en die maakten ook mij erg blij! Na de uitreiking maakte ik ook nog wat beter kennis met de opvoedster met die ik samen de gezinnen zal bezoeken en werd ik ook al voorgesteld aan een aantal moeders. Die praatten voor Wolof, dus wat wordt nog een uitdaging, maar ik zie het zeker zitten! Ik vind het fantastisch dat de ouders zo betrokken wordne bij dit project en kijk ernaar uit om er nog meer over te weten te komen en er echt aan deel te nemen.

De moeders bedankten mij ook voor mijn hulp, al voelde dat onwennig aan, omdat ik helemaal nog niet zoveel gedaan heb in het project. Het is alvast wel een enorme stimulans en het maakt me blij!!

Laughing

Ziezo, nu weten jullie weer hoe ik deze week heb doorgebracht!

Vele warme, zonnige, lichtjes gebruinde groetjes!!

Gina x

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!