Gina op stage in Senegal

De laatste vanop Afrikaanse bodem?

Het zou wel eens kunnen waar zijn, dat dit het allerlaatste bericht is vanop Afrikaanse bodem...

Misschien ook niet, maar dat zal afhangen van de tijd en zin die ik deze week heb om nog een bericht te schrijven, al zal deze eerder verdrongen worden door zin om tijd door te brengen met de mensne die me hier 4 maanden lang omringd hebben en die ik enorm zal missen...

Maar we zijn nog niet weg! :)

Ik denk trouwens dat Senegal ons wil voorbereiden op onze thuiskomst volgende week, want het is hier deze ochtend gewoon aan het regenen geweest!

Maar genoeg over naar huis gaan,... Wat hebben we afgelopen week gedaan?

Vorige zaterdag ging ik 's avonds nog naar een voetbalmatch kijken van de Benjamins... Lise deed haar MAB-project, dus ging ik er als 'enige toubab' naartoe. Daarbovenop was het ook nog eens in een wijk van Pikine waar ze nog maar amper blanken hadden gezien en dan kreeg ik het water voor onze gasten nog eens in mijn bewaring. Dat resulteerde in 'toubab, donne-moi de l'eau', maar dan echt door 30 kinderen ofzo... In begin kon ik het nog negeren, maar ik voelde de energie zo uit me wegvloeien, gelukkig kwam de trainer de kindjes wegjagen! Danku!

De gastjes hebben wel hun match verloren bij de penalty's... En wenen dat ze gedaan hebben! Vooral dan die gastjes die gemist hadden bij de penalty's! Ik probeerde hun te troosten met 'we moeten ook de anderen eens laten winnen', maar dat hielp niet zo!

Zondag was het dan weeral vroeg uit onze nest voor de training en voor de rest hebben we de dag echt op z'n zondags doorgebracht. Een beetje rondgehangen hier en daar, nageltjes van de kids hier benenden gelakt, nog wat rondgehangen, foto's getrokken... Echt een rustig dagje.

Maandag dan weer naar de coördinatievergadering waar we een beetje ons verblijf besproken hebben en het allemaal wat evalueerden. Daarna gingen we nog eens bij de familie van Tchallang eten, maar die waren niet ectht voorbereid op onze komst, niet wat betreft de hoeveelheid eten, maar wat betreft de pikantheid van het eten... Zaten we daar, Lise en ik, te wenen en te snakken naar water, gelukkig zijn ze voor ons zakjes gaan halen! Amai seg... En zij maar lachen! maar dat begrijp ik wel, want het moet gewoon een te grappig zicht geweest zijn voor hen!

Wink

Maandagavond was het dan tijd voor de huiswerkbegeleiding en besloot ik de 'Simple past' uit te leggen. Ik had hiermee echt het gevoel dat ik hen iets kon bijleren. Door de lange staking van de leerkrachten, zijn alle leerlingen achter op het programma en waren er dus maar 2 van de 15 die de simple past al geleerd hadden. Maar ik denk dus echt wel dat ze nog iets zullen bijleren van mij!

Dinsdag werkten we ons eindwerk verder af... Wat zijn we blij dat we hiermee toch zo ver al staan! Nooit gedacht dat dat ons nog zou lukken! Verder zijn we ook stofkes gaan halen met Ndeye... Voor de allerlaatste keer stofkes kopen waarschijnlijk...

Achja, ik kan niet blijven kopen! Al moet ik wel zeggen dat mijn laatste stofke het allermooiste zal zijn en ik er een volledige Senegalese outfit ga van laten maken! Benieuwd? Kom dan naar de luchthaven volgende week

Wink

Woensdagochtend weet ik niet meer wat we gedaan hebben, vooral voor school gewerkt denk ik!

In de namiddag was het dan tijd om de laatste keer teambuilding te doen met die beiren van cadetten... We hebben Pot Pot Piano gespeeld!! Ze waren wel per twee vastgebonden en één van hen geblinddoekt, wat zorgde voor de nodige uitdaging! En ze vonden het fantastisch! We hebben daarna ook wat foto's met hen getrokken... Op een bepaald moment vroeg er ene of hij een 'kus' (een brave kus hé!) mocht krijgen voor de foto en ja waarom niet! Natuurlijk was ik dan nog even bezig met foto's te nemen want dan wouden der nog anderen zo'n foto... Achjah! Die mannen hunnen dag was ook weer goed! Ik kijk al uit naar zondag, seksuele voorlichting met hen...

Woensdagavond dan de hele tijd spelletjes gespeeld op de huiswerkklas om aan de leerkrachten hier een voorbeeld te geven van deze spelletjes, zodat ze hiermee verder kunnen gaan als we weg zijn! Met vlaggenstok lieten ze mij vaak lopen tegen iemand anders, maar het lukte me nooit om te winnen... Ik geraak kik niet vooruit in da zand!! :(

Ma bon, het was een fijne maar erg vermoeiende avond, zeker toen ze het spelletje 'dood aan..' maar niet snapten...

Donderdag weet ik ook weer niet meer wat ik gedaan heb... Ik zal wel mango's gegeten hebben

Dat heb ik hier de laatste week echt leren eten... En lekker dat da is!

Laughing
Tot daarvoor lustte ik dat nooit, maar ik heb ontdekt dat veel afhankelijk is van de kleur van de schil, ik eet graag die dat nog wat groen zijn! We zijn ook bij Yacine gaan eten... njam najm! rijst met ajuin en vis... het lijkt sarcastisch maar het was echt lekker!! Ik heb bij de kindjes gegeten, daar voelde ik me meer op mijn gemak! Zij vonden het ook wel leuk, alleen dat Yacine haar zoontje altijd mijne vis kwam wegpikken! Als je weet dat iedereen hier uit één grote kom eet en ieder zijn eigen hoekje heeft, dan snap je wel dat dat eigenlijk not-done is,... en toen ik dan (voor te lachen) zei 'Ela, mijne vis!' werd er toch even gelachen!

Verder heb ik veel tijd doorgebracht in het gezin waar ik een gezinsbegeleiding doe... Veel te weten gekomen, veel gesprkjes gevoerd, maar vooral veel gewacht op een 'tolkende tante'... Zij kan heel goed Frans en moest het gesprek met de mama vergemakklijken, maar die kwam dan maar niet... Het nadeel van de taalbarrière. Dan maar een andere keer.

Vrijdavoormiddag hebben we wat voor school gewerkt (voor de verandering) en kregen we onze eindevaluatie... Wel positief, en dus ook wel leuk! Behalve dat er dan een staigair sociaal werk zat die de basisprincipes van communicatie aan zijn been lapte en constant de zinnen van iemand anders afmaakte en altijd die laatste woorden herhaalde... zo irritant! Amai seg...

Na de evaluatie was het dna tijd voor de huiswerkbegeleiding, waar ik weer simple past en past participle gaf aan de gasten vant secundair. Op het einde van de les (die buiten plaatsvind) werd ik gestoken door één of ander voos, zwart groot beest (een soort bij/libelle) en vonden de gastne dat zo grappig! (omdat ze ook niet geloofden dat ik echt gestoken was) Bon ja, gelukkig was er een goede ziel die zijn schrift van Engels gebruikte om het beestje uit de weg te ruimen...Maar ik merkte dat het niet zou helpen want op dat moment dat we er ééntje hadden geëlimineerd, waren er drie bijgekomen!! Dan maar vluchten naar binnen,... waar ik merkte dat er véél te wienig plaats was voor mijn leerlingen en ik het zo stom vond dat ik nu de anderen aan het storen was, maar ik ook niet meer naar buiten wou want daar waren die stomme beesten die het blijkbaar op mij haddne gemunt! Ik was echt doodop en wou toch naar buiten... Daar ben ik dan ook maar even in tranen uitgebarsten, maar laten we dat steken op 'vermoeidheid + prikkelbaarheid + stomme beestensteek + alle kinderden die zagen om een balpen + het niet kunnen uitvoeren van een mooie voorbereiding'... Achja! Ik had gewoon even rust nodiig... Die vond ik dan later op de avond ook in mijn vertrouwde bedje... Zalig!

Maar tot hier dan ook mijn update!

Of er nog een update komt, dat weet ik niet... Misschien wel, misschien niet!

Nu is het allesinds tijd geworden om petit-beure-koekjes te gaan zoeken want we willen petit-beure-taart maken! :)

Groetjes xx

Reacties

Reacties

Griet

Ah Gina,
zalig om via je blog weer even het Senegalees gevoel boven te halen. Geniet echt van jullie laatste dagen daar! Krijg het bijna aan niemand uitgelegd hoe hard ik mijn leventje van daar mis en dit is een knagend gevoel, oplossing terug gaan ;) maar eerst financieele mogelijkheden creeeren. tot binnenkort! en heel veel lieve groetjes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!