Enkele uren geleden namen Lise en ik afscheid van Maryam en Stijn.

Met hen hebben we twee weken lang 'vakantie' gehad! En bij deze wil ik hen toch nog eens bedanken voor de leuke tijd!

Ik wil jullie ook gerust op de hoogte houden van alle dingen die ik hier gezien heb, maar dan zou dit blogbericht zwaar de'woorden-limiet' overschrijden. Laat ik dus maar een korte samenvatting geven en julle toch ook nog een beetje in spanning houden (anders weten jullie alles al nog voor ik terug in België ben!).

De eerste uitstap was die naar île de Goréé! Mooi eiland, veel geshopt, veel onderhandelt... Ik begin er echt plezier in te krijgen om eindeloos te onderhandelen over de prijs. Het was nu ook wel veel aangenamer omdat we vrij duidelijk konden aangeven wanneer de vrouwen té opdringerig waren. Dat was toch een verschil met onze eerste keer, toen we nog jong en onervaren op dit mooie Senegalese eiland rondzwierven.

Dan op naar Saint-Louis. Maar eerst naar de 'Gare routière' hier in Dakar. Daar komen alle '7-places' samen. Dat zijn een soort taxi's met 7 plaatsen (een break waar je twee keer een bank voor 3 hebt en dan nog eentje vooraan). Daar kwamen we aan in de namiddag (slecht plan) en werden we bijgevolg door een hele zwerm chauffeurs overvallen. Na wat onderhandelen toch een '7-places' gevonden. Alles oké... Tot we stoppen aan een tankstation en de chauffeur met een zwoele blik achterom kijkt en me een toch maar wat louche knipoog geeft. Hij kwam dan ook wat dichterbij... Ik keek dan maar snel weg en het bleef enkele uren stil in de 7-places... Toen we enkel nog met ons vier aan het rijden waren, was het al donker geworden. Ik besloot om toch maar eens tegen de chauffeur beginnen te praten want ik was wat bang dat hij in slaap zou vallen (je weet maar nooit!). Ik maakte weer iemand gelukkig met mijn Senegalees telefoonnummer en hij regelde een goedkope taxi naar ons verblijf! Whoehoew!

Na onze eerste nacht daar, bezochten we Saint-Louis. Best wel mooie stad, spijtig van de vele verkopers die je maar niet los laten, maar zeker de moeite wel!

In de namiddag ook naar het park van Djoudj. Daar zagen we vogels, véél vogels, wrattenzwijnen, krokodillen, een python (toch zijn staartje) en koeien... Haha, eindelijk bemachtigde ik een foto van koeien hier!

De dag erna gingen we terug naar Dakar, met een volle 7-places en eerlijk gezegd een felle buurman!

Na een nachtje Pikine vertrokken we terug naar Toubakouta... Jeej! Even naar de Gare routière, ons laten ompraten om een minibus te nemen en dan maar wachten tot de minibus vol was. Onze bagage die ging er, zoals het hoort, bovenaan op. 8 uur lang hebben we gereden naar Toubakouta. Op het einde was ik het echt kotsbeu om dat stomme busje te zitten, ik moest trouwens kei dringend naar toilet, maja... Als vrouw lukt dat hier toch niet zo makkelijk hoor! Uiteindelijk, met de valavond werden we plots afgezet aan de kant van de weg 'Hier is Toubakouta!'... Rondom ons alleen zand en wat bomen, een verlaten weg én Taxi-moto! Bij dat laatste moet je je voorstellen: brommerkes die bestuurd worden door typische Senegalese brommer-bestuurders (dit klinkt voor jullie waarschijnlijk vrij onbekend). Dit was echter zowat de enige manier om aan ons logement te geraken (toch nu ik zo dringend pipi moest doen!). We gingen dan allemaal maar achterop een scooterke en mijn chauffeur nam de valies met zich mee. We kwamen toe in ons logement en daar waren we meteen verkocht aan de charmes van de uitbarter! Echt nen toffe mens!!

De dag erna bezochten we dan met de prauw een dorpje Sipo. Dat is een klein eilandje waar maar 50 mensen leefden. Daar werden we meteen opgewacht door de kindjes! 'Toebab!!!'. Het was wel leuk! Onze gids was ook zo'n klein, verlegen manneke maar die heeft zich echt wel geamuseerd met ons... Zeker toen we terug in de prauw moesten geraken, man man man wat een geklungel, ma bon, tis ons gelukt!!

De Saloumdelta was echt mooi, een oase van rust... Hmmm als ik eraan denk, geniet ik nog na... Als je zelf eens wil zien wat ik bedoel kan je drie dingen doen, of je komt zelf naar Senegal, of je wacht op mijn foto's, of je zoekt het gewoon even op internet! Ikzelf raad het eerste aan!

's avonds gingen we naar île des colquillages en gingen we gaan kijken naar vogels die insliepen... Dat was toch het plan. Na het schelpeneiland, stelde de gids voor om te vissen... 'Oke, effkes dan', dacht ik bij mezelf... Maar zo tof!! We hebben echt kei-veel visjes gevangen en ik heb zelfs nen karper gevangen! We hebben gevist toch valavond, vergeet die vogels, dit is veel cooler! De gids maakten zijn visjes ter plaatse schoon en had zo zijn maaltijd voor die dag bij elkaar gekregen!

We keerden 's avonds nog terug met een vrouw die op het eiland schelpen en zeevruchten zocht, maar die achtergelaten was door har vissers. Ocharm!

De dag erop gingen we met de prauw tot in Djiffer. Hierbij moesten we ook even over een stuk zee of ocean of wat het ook mocht wezen, het was groter van een rivier of mangrove. Daar waren de golven echt enorm hard... En viel Lise uit de prauw bij het uitstappen... Dit was best een grappig zicht (mijn excuses!) maar ze had er zich op voorbereid en moest gewoon één van haar twee broeken uitdoen. Voor mensen die meer info willen over dit kleding-systeem, adresseer u tot Lise.

Daarna weer een 7-places tot in Joal. Joal is een mooi plaatsje waar Moslims en Christenen samenleven en eigenlijk een prachtig voorbeeld vormen voor de rest van de wereld. Het kerkhof waar ze samen begraven liggen, is dan ook wel een veel bezochte plek. Maar vooraleer we het eiland bezocht hebben, deden we het eerst wat rustig aan en gingen we zwemmen. Maryam en ik gingen het water in en het duurde nog geen 5 seconden of we waren omsingeld door een hoop venten! Best wel grappig om die foto's te zien die Lise ne Stijn hiervan getrokkken hebben!

Het was dan pas de dag erna dat we het eiland Fadiouth hebben bezocht, en het bijhorende kerkhof. Het eiland was echt wel de moeite! Een heel mooi plekje!

Daarna namen we terug een 7-places naar Toubab Dialaw, maar weeral een niet leuke chauffeur, hij wou altijd maar extra'tjes... Maar we hebben hem niks gegeven hoor, phu!

Eens aangekomen in Toubab Dialaw begon hij bijvoorbeeld te zagen dat we nog 1500 CFA moesten betalen om aan ons logement te worden afgezet. Koppig stapten we dan maar uit aan de taxi-stalplaats. Daar kwam een eerlijke Senegalees ons vertellen dat het echt niet ver was. Onze taxi-chauffeur had gehoopt dat we alsnog opnieuw zouden instappen, maar koppig stapten we door, op weg naar ons laatste logement. Daar aangekomen, was het echt rustig! Een prachtig logement, een superproper strand (ow ja, dat hebben ze hier dan toch!) en echt gewoon een goeie afsluiter. De eerste avond deden we een gewone strandwandeling en kochten we al wat oorbelletjes. Die avond ging ik dolgelukkig slapen want ik had mijn reisgenoten overtuigd om gaan paard te rijden de volgende dag!

's ochtends staken we dus een ontbijtje achter de kiezen en hup, op weg naar de paardjes. Het was best wel fijn om terug op de rug van zo'n beest te vertoeven! Ik genoot er echt wel van, alleen deed het wat pijn aan de poep na zo'n twee uur!

Toen we teruggekeerd waren, hadden we nog wat tijd om te gaan eten en dan weer hup naar het reservaat van Bandia. Daar zagen we neushoorns, giraffen, buffels, hyena's, apen (véél apen), krokodillen, gazelles, en nog een soort grotere gazelle, maar daarvan ben ik de naam vergeten.

De giraffen voelden zich alvast niet beschaamd om in ons bijzijn even aan hun nageslacht te denken en er eens stevig tegenaan te gaan! Heb ik dat even op film vastgelegd (aja!).

Daarna was het alweer snel laat en had ik barstende hoofdpijn. Hoog tijd om naar bed te gaan dus.

De dag erna deden we nog wat winkeltjes en kocht ik al wat souvenirs! Ik heb me toch wel wat laten gaan en heb nu al bijna alles! ;)

We keerden uiteindelijk ook terug naar Pikine, waar ik een 'aah, ik ben thuis'-gevoel had. Best wel raar om je thuis te voelen, terwijl je niet echt thuis bent. Ach ja, Pikine is nu toch echt wel een beetje mijn tweede thuis geworden.

De dag erna (vandaag dus) trokken Maryam en ik met Ndeye naar Dakar-centrum. Daar kochten we nog wat leuke dingetjes (handtassen) en we gingen ook nog verder op stoffenjacht in Pikine. Dit nam best wel wat tijd, maar was een leuke afsluiter!

Daarna was het tijd geworden om valiezen te maken en terug naar de luchthaven te gaan. We zwaaiden on bezoek uit en keerden met ons tweetjes terug naar Pikine. Het wordt nu wel eventjes raar om ons ritme weer op te nemen, maar we hebben ons wel al voorgenomen dat de komende twee dagen één en al eindwerk-tijd wordt! Daarna nemen we ook de draad van onze stage weer volledig op!

Ziezo, nu zijn jullie toch weer goed op de hoogte (nooit verwacht dat ik de moed zou hebben om zo'n lang bericht te schrijven vandaag!)

Maar nu ga ik jullie allen slaapwel wensen en mijn bedje in kruipen!

Slaapwe!!

X Gina