Hallow Hallow!

Het was hier vandaag maar een grijs dagje hier... Als het in België zo'n weer zou zijn zou je denken 'ik ga snel mijne was binnenhalen', maar hier is dat niet nodig, het regent hier helemaal niet! Ik wou bijna schrijven gelukkig niet, maar dat ga'k niet doen. Het is wel fijn voor mij dat het hier niet regent, maar op zich denk ik wel dat regen welkom zou zijn voor de mensen hier. Mijn ouders vertelden me dat ze een hongersnood voorspellen voor deze zomer, hier in het noorden van Senegal en de omliggende landen. Ik hoop alvast dat het niet zo ver komt... Sommige mensen hebben hier al zo weinig... Soms vind ik het wel moeilijk als er Talibé-kindjes komen bedelen, ik geef hen geen geld want ja als ik er eentje geld geef, moet ik de andere ook geld geven, daarbij hou ik zo het systeem in werking, maar ik vind het zo erg om de wanhoop in hun ogen te lezen. Die kinderen kijken naar een uitzichtloze situatie...

Vandaag bezochten wel, puur toevallig, een centrum dat zich ontfermd over zo'n kinderen die op straat leven. We waren eigenlijk het voetbalterrein gaan opzoeken om te zien of we daar onze 'teambuildingsactiviteit' konden doen met de cadetten. We waren wat een het kijken op het veld, toen we plots zagen hoe er iemand naar ons zwaaide. Hij vroeg of wij de stagaires waren, maar we legden uit wat we daar deden. We kregen dan ook een rondleiding in het gebouw. Wat ik daar zag vond ik werkelijk fantastisch! Ik hoop dat er tweedejaarsstudenten zijn die dit gaan lezen, want het lijkt me echt een superstageplaats! (Waarmee ik niet zeggen wil dat TFC dat niet is, integendeel!! Ik ben blij met mijn voetballerkes!

). Het project dat we vandaag bezochten heeft een heel aantal 'mobiele krachten' die de straat optrekken om met kinderen en jongeren op straat te gaan babbelen. Ze proberen deze kinderen van de straat te halen en hen eerst op te vangen in 'de leefgroep' hier. Ze leren hen aan hoe ze voor zichzelf moeten zorgen, hun was moeten doen,... Er wordt ook veel met de kinderen gepraat met als doelstelling de oorzaak van hun vertrek thuis te acterhalen. vervolgens wordt alles op alles gezet om de banden tussen het kind en zijn gezin weer aan te halen zodat het kind terug naar huis kan gaan. Contextuele begeleiding op en top dus! Het gezin wordt ook daarna nog opgevolgd. Voor de oudere jongeren verloopt het iets anders, zij worden voorbereid op een zelfstandig leven, ze leren een beroep aan en leren zelfstandig te wonen. Het was de eerste keer dat ik echt 'een leefgroep'zag hier in Senegal. Naar wat ik vandaag gezien heb, lijkt dit echt een mooie stageplaats.

Maar dat is niet de enige 'Ortho-geschikte-stageplaats' die ik hier gevonden heb. Vrijdag ging ik langs in het complex, bij Fé, een andere stagaire hier. Daar zijn er ook doven en slechthorenden die hier lessen krijgen. Ze leren kleren maken, koffie maken en verkopen (als ik het goed begrepen heb), en gewoon de dingen die ze in het dagelijks leven nodig hebben. Wat me het allermeeste fascineerde was dat het alfabet hetzelfde is als in de vlaamse gebarentaal! Hoera, ik kon mijn naam spellen! :D Enkele gebaren zijn hetzelfde... Ik voel terug de fascinatie voor gebarentaal opkomen als ik de gasten zie praten met elkaar!

Zij vinden het zelf ook wel fijn dat een Toebab kan gebaren! Alé niet dat ik het echt kan, maar ik kan hier en daar wel een gebaartje doen en dat vinden ze wel leuk. Maar dat is wel te begrijpen, ik vind het ook fijn dat andere mensen hier hun best doen om mijn Frans te begrijpen, ookal s dit soms alles behalve vanzelfsprekend.

Maar eigenlijk, het wordt tijd dat ik eens vertel over mijn titel: discussiëren...

De mensen discussiëren hier graag. Zeker nu, enkele dagen voor de verkiezingen. Elke dag zit er hier wel volk (lees als 30 man) om te discussiëren daarover! Ik vraag mij af wat die al 2 weken lang te vertellen hebben tegen elkaar. Ik weet alleen dat onze gastvader daardoor vergeet om onze frigo te kopen. Dat doet er mij aan denken: onze meloen ligt nog in de frigo van onze gastouders, oeps... Die ligt daar al 3 dagen..

Ik zou eigenlijk nog veel andere dingen moeten vertellen, maar ik voel dat mijn bedje mij nodig heeft (of andersom)... :) dus: fanaanal ak jàmm (bonne nuit!!)

X Gina