Gina op stage in Senegal

Ik ben GEEN ochtendmens!

Zoals de titel al duidelijk maakt ben ik al een aantal dagen met een slecht humeur opgestaan... Alé niet zozeer opgestaan, maar door een gebeurtenis is de ochtend (de moment waarop ik het minst verdraag en ultragevoelig ben voor lawaai en ergernissen) liep de vaak een groot deel van de dag slechtgezind rond...

Undecided

Gisterenochtend had één van ons, per ongeluk de deur gesloten toen ons gastmoeder buiten stond. Die was aan het bellen aan de deur maar geen van ons wist dat wij een bel hadden! Ik dacht gewoon dat het telefoon was! Ze was ook aan het roepen, maar ik zat in de badkamer dus ik hoorde dat helemaal niet! Ik heb die nog nooit zo kwaad gezien, zo roepen en tieren, maar ik kon er helemaal niks aan doen... Man man man, mijn humeur stond vast voor de rest van de dag!

Deze ochtend weer zoiets, had ik mijn kleertjes gisterenavond in een waterbassin gedaan om te laten weken, plots had onze bon deze leegegoten deze ochtend. Aangezien dit mijn allereerste ontdekking was vandaag, zorgde het weeral voor een slecht humeur! Voeg daarbij ook nog een het feit dat we geen ontbijt hadden want vreemde mannen hadden ons brood opgegeten en 'aaargh'... Achjah, komaan Gina, verman je!

Nu al mijn frustraties getypt zijn, kan ik ook nog zeggen wat we voor de rest gedaan hebben: véél...

Dinsdag hebben we vergaderd en wat voor onze stageverslagen gewerkt.

Woensdag hebben we weeral vergaderd en moest ik wachten tot 4 uur vooraleer we eten hadden... Ik leerde dan ook dat 'khiff' het wolof woord is voor honger!!

's avonds was het dan ook nog huiswerkbegeleiding, dat was best leuk, ik heb me bezighgehouden met Engels les te geven aan twee meisjes..; Jawel hoor, u leest het goed, Gina gaf Engelse les!! Het was gelukkig nog op mijn niveau; tellen tot 20 en een aantal woordjes zoals shop, market, hospital... Hun uitspraak van het engels hier is verschrikkelijk... Ik hoop dat ik de meisjes iets heb kunnen bijbrengen!

Na de huiswerkbegeleiding waren we echt alle twee (Lise en ik) doodop... We hadden nog net voldoende fut voor een gezelschapsspelletje.

Gisteren hebben we de hele dag pannekoeken gebakken voor het afscheidsfeestje van Griet. Zij vertrekt deze avond terug naar België. Die avond zijn we, na het feestje, nog iets gaan drinken en eten waarna ik moe maar voldaan, toch mijn bedje in kon kruipen... Al lukte het me niet meteen om te slapen, het is hier serieus aan het opwarmen, tot 30-35° en ook 's avonds blijft het dus warm... Hoog tijd om een ventilator te gaan kopen!!

Tot gauw!

x Gina

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!