Over verloren lopen, wegdraaien en vergaderen!
Ondertussen is er weer bijna een weekje gepasseerd!
Blijkbaar is Senegal ook weer volop in het nieuws met de manifestaties, maar om even te verduidelijken, als ik zelf hier niet naar het nieuws zou kijken, zou ik het niet eens weten dat het hier zo onrustig was!
Maar bon: ik proberen om de voorbije week, per dag kort samen te vatten wat ik allemaal gedaan heb! :)
Woensdag was er de eerste keer familiebezoek, van een vuurdoop gesproken! Mocht ik daar meteen zelf beginnen vragen te stellen zonder te observeren,... Ik wist natuurlijk niet goed wat ik moest doen, maar probeerde me toch uit de slag te trekken en dat is me nog goed gelukt ook! Wegingne telkens maar 5 minuutjes in een gezin langs om even kort te weten hoe het kind zich thuis gedraagt en of er bepaalde problemen ofzo zijn. Van het korte bezoekje wordt er dan een verslagje gemaakt en dan..; Goh ja, dat weet ik eigenlijk niet goed. Ik heb in alle geval tijdens de grote vergadering op maandag (ik loop even vooruit op de zaken) voorgesteld om een vergadering te houden om de informatie over de familie- en schoolbezoeken uit te wisselen met het team en de problemen beter te bespreken. Ook het voorstel om een soort dossier (handelingsplan) te maken, werd goed onthaald door het team. Dit zouden we zeker willen opstellen voor de kinderen in de huiswerkbegeleiding, zodat er meer continuïteit is en de lessen echt op hun niveau zijn... Maar dat zijn dus toekosmtplannen!
Donderdag hebben we weer flink voor eindwerk en stage gewerkt! Maar na zo'n heel dagje binnen zitten, hadden we wel nood aan een goede portie Senegalese zon en dan nog liefst ook wat natuur en rust... Kortom Park de Hahn, leek ons de enige optie! :) We namen de taxi naar ginds, en deze zette ons af aan de hoofdingang. Deze ingang was ons echter nog onbekend, maar we waagden het erop! We stapten en stapten en kwamen een pijl tegen, 'Park en zoo' naar links. Iets in mij (mijn coördinatiegevoel waarschijnlijk) vertelde mij dat de pijl niet bepaald te betrouwen was, maar bon we besloten toch maar flink de wegwzijzers te volgen. Zo kwamen we op een soort autokerkhof, maar dapper als we waren, stapten we verder! We botsen al gauw op een muur, maar zagen dan sporen van autobanden. ik dacht bij mezelf 'een auto moet ergens naartoe rijden' dus volgden we de sporen... Tot deze plots ophielden... Ik vraag me nog steeds af naar waar die auto dan plots moet gegaan zijn, maar daar zal waarschijnlijk wel een logische, Senegalese verklaring voor zijn! We besloten om de hele weg terug te doen, tot aan de pijl en dan mijn coördinatiegevoel te laten spreken en de andere kant op te gaan dan de pijl aanwees, en ja hoor, nog geen 200 meter verder, zagen we het park en de zoo... Daar genoten we nu wel des te meer van een lekker bissapje en boye!
Moraal van de dag 'volg je eigen weg!!'
Vrijdagochtend gingen we Mdm Bourgi opzoeken. Zij zal mij begeleiden gedurende mijn stageen dat zie ik helemaal zitten! Ze verwezenlijkt heel veel in het sociaal centrum hier in Pikine, ze doet dit ook grotendeels alleen! Ze lijkt mij enorm veel ervaring te hebben met het werken met families, dus ik zie het helemaal zitten !Er was maar één klein minpuntje aan het gesprek, de lamp op Mdm Bourgi's bureau maakte de hele tijd een verschrikkelijk geluid waardoor ik de hele dag met hoofdpijn opgezadeld was!
Na het gesprekje gingen we snel iets eten en deden we nog familiebezoeken. Deze duurden iets langer dan voorzien, dus zouden we iets te laat op de huiswerkklas aankomen... Wat we daar echter zagen maakte me wat boos... Onderweg naar het centrum kwamen we namelijk de jongeren tegen op straat, ze vertelden dat er geen leerkracht was en daardoor maar terug naar huis gingen. We overtuigden de gasten om toch met ons mee te komen. Dat vond ik fantastisch! Ik zag hoe sommigen twijfelden, want wij konden hen helemaal niet verplichten, toch zijn ze allemaal meegegaan, op eentje na... We lieten ons improvisatievermogen dan ook goed werken en speelden eerst even een spelletje! Daarna begonnen we de lessen door hen te vertellen dat we het aprrecieerden dat ze toch nog naar de huiswerkklas gekomen waren en dat het belangrijk is voor hen dat ze zich goed uit de slag kunnen trekken met het Frans, zeker als ze een grote voetbalspeler willen worden. Tijdens dit momentje waren alle gasten muisstil en dat vond ik best even een machtig moment.
Nadien begonnen we met de oefeningen en voelde ik hoe ik mezelf eigenlijk steeds meer aan het uitputten was, ik was doodop, had hoofdpijn, kou en warm tegelijk en ik draaide wat weg... Ik was dus ooh zo blij toen de leerkracht Wiskunde toch aankwam en hij het overnam. Ik ben die avond dan ook vroeg in mij bedje gekropen!
Zaterdag ging het al een stukje beter! Het was weer eerder een rustige dag, het was voetbaltraining en er kwam iemand van de Japanse ambassade een bezoek brengen aan het project. 's avonds kwam alweer mijn hoofdpijn de kop opsteken en dus kroop ik weer op tijd mijn bedje in!
Het haalde echter weinig uit want op zondag stond ik opnieuw op met hoofdpijn. Maar een beetje hoofdpijn zou mij niet tegenhouden om naar het ontbijt van de Belgische ambassade te gaan. Er waren koffiekoeken!! njam njam njaml!! Verder waren er ook wel interessante ontmoetingen hoor, maar de koffiekoene maakten het echt allemaal nog stukken beter!
Spijtig dat ik zoveel wegdraaide en dus constant moet gaan zitten, achjah waarschijnlijk weet ik een beetje van de Lariam, hopelijk wordt het dus snel beter!
In de namiddag kochten we nog een tweepersoonslaken op de markt hier en aten we 's avonds dibiterrie, dit was weeral njam njam!
Maandag was dan weer een lange lange vergaderdag, maar ik zoals jullie aan het begin van het blogbericht konden lezen was het een erg vruchtbare vergaderdag!
Na het vergaderen was het tijd om de familiefiches te typen en ging Lise naar de huiswerkklas.
'S avonds waren we dan uitgenodigd bij iemand van het project om te komen eten... Amai, voor de derde keer: Njam njam njam!! Echt heel lekkere kip, met frietjes, sla en tomaatjes, ajuin (off course!) en brood,.. Hmm! En dan nog eens een mega-fruit-schotel met appeltjes en bananen en mandarinnekes en meloenen... hmmm!! Met een vol buikje kropen we dan maar in bed en droomde ik over mijn grootse Senegalese avonturen!
Tot de volgende! xx
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}